która zabiera mi twarz
Najczęściej spotykaną postacią twardziny u dzieci jest twardzina miejscowa, która częściej występuje u dziewcząt. Twardzina układowa u dzieci występuje rzadko. Nie są znane metody zapobiegania chorobie. Choroba nie jest zakaźna. Nie ma dowodów na genetyczne uwarunkowanie schorzenia, ale są doniesienia o jej rodzinnym występowaniu. Podejrzenie choroby sugeruje wystąpienie stwardnienia skóry wokół którego widoczna jest czerwono-sina obwódka. W późniejszym okresie skóra w tym miejscu brązowieje lub bieleje. Rozpoznanie stawiamy na podstawie typowych zmian skórnych Rozwój choroby trwa kilka lat. Pomimo, że proces zapalny wygasa, zmiany skórne mogą być bardziej widoczne ze względu na ich zmianę zabarwienia. Może się również wydawać, że następuje pogorszenie z uwagi na niejednakowy wzrost zmienionej chorobowo i zdrowej części ciała. Twardzina płytkowa (morphea) pozostawia tylko defekty kosmetyczne w obrębie skóry. Natomiast twardzina linijna może mieć poważne następstwa związane z zanikami mięśniowymi, zaburzeniami wzrostu kości, usztywnieniem i deformacją stawu. Dzieci chorujące na twardzinę wymagają regularnych okresowych kontroli celem oceny progresji choroby i modyfikacji leczenia. Ponieważ w twardzinie mogą być zajęte narządy wewnętrzne: płuca, serce, nerki, przewód pokarmowy konieczna jest regularna ocena funkcji wymieniony narządów, żeby jak najszybciej wykryć ich uszkodzenie.
opracowanie: dr n. med. Małgorzata Widuchowska